വിധേയന്
Tuesday, October 30, 2007
സെക്കന്റ് ഷിഫ്റ്റ് ഡ്യൂട്ടി ആയതിനാല് അച്ചായന് മൂന്ന് മണിക്ക് തന്നെ കമ്പനിയില് എത്തിച്ചേരേണ്ടതാണ്.ഇന്നെങ്കിലും അല്പസ്വല്പം നേരത്തെ കമ്പനിയില് ചെല്ലണമെന്ന് വിചാരിച്ച് ഹെക്കുലീസിനെ സ്റ്റാന്ഡില് നിന്നും തട്ടുമ്പോഴാണ് മുടിഞ്ഞവളുടെ ശകാരം.
“നിങ്ങളിങ്ങനെ കമ്പനീ ജോലി എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് വെള്ളമടിച്ച് കറങ്ങി നടന്നാല് മതി.”
ഇവളെന്തൊരു ഭാര്യ! ജോലിയ്ക്ക് പോണതിനും കുറ്റം. പിന്നെ രണ്ടാമത് പറഞ്ഞ കാര്യം. ജോലി ചെയ്യണേ അല്പസ്വല്പം ഊര്ജ്ജമൊക്കെ വേണ്ടേ! അതിനല്പം വെള്ളമടിക്കുമെന്നുള്ളത് സത്യം. അതിനിങ്ങനെയൊക്കെ പറയാമോ.
അച്ചായന് ചിന്തിച്ച് തീരുന്നതിന് മുന്നേ ദേ വരുന്നു ഏറു പടക്കം പോലെ അടുത്തത്.
"പിന്നേ വയറ്റിലോട്ട് വല്ലതു പോണതേ തെങ്ങേല് വല്ലതും പിടിക്കണതുകൊണ്ടാ.അല്ലാതെ നിങ്ങടെ കൊണവതിയാരം കൊണ്ടല്ല. വീട്ടുചെലവിന് ഒറ്റ പൈസ തരില്ല. പോട്ട. സാരമില്ല.വെള്ളമൊഴിക്കാണ്ടെ തെങ്ങിന്റെ കൂമ്പെല്ലാം വാടിത്തുടങ്ങി. ഒരു നനമെഷ്യനെങ്കിലും നിങ്ങക്ക് വാങ്ങിത്തന്നൂടെ?"
അച്ചായന്റെ നാവ് ചൊറിഞ്ഞ് വന്നു. അവടൊരു നനമെഷ്യന്! നാവ് നനയ്ക്കാന് മാര്ഗ്ഗമില്ലാതെ മനുഷ്യന് വലയുമ്പോഴാണ് അവടെയൊരു നനമെഷ്യന്!
“വേറെ പണിയൊന്നുമില്ലല്ലൊ രാവിലേം വൈകിട്ടും കൊടമെടുത്ത് അങ്ങോട്ട് വെള്ളംകോരിക്കുടെ നെനക്ക്.” എന്ന് ചോദിക്കണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു അച്ചായന്.
“അങ്ങനേങ്കിലും ഒരുപകാരം ചെയ്താ എനിക്കും പിള്ളാര്ക്കും കഞ്ഞികുടിച്ച് കെടക്കാരുന്നു” ചേടത്തി മൂക്ക് പിഴിഞ്ഞ് മുറ്റത്തോട്ടെറിഞ്ഞു.
ദേ പിന്നേം...
എത്രനേരമെന്ന് വെച്ചാ സഹിക്കുന്നേ...
“രാവിലേം വൈകിട്ടും ആ മൂക്ക് പിഴിഞ്ഞ് തെങ്ങിന്റെ ചോട്ടിലോട്ടിട്ടാ അതു മതി തെങ്ങിന്” എന്ന് പറയണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു അച്ചായന്. പക്ഷേ നാവിന്റെ തുമ്പില് വന്നതിങ്ങനെയാണ്. ക്ഷമയ്ക്കും ഒരതിരൊക്കെ ഇല്ലേ.
“തൊടങ്ങി ആമ മറുതേട ശകാരം.നിനക്കാരാടീ മറിയാമ്മേന്ന് പേരിട്ടത്. ഇന്നെങ്കിലും ഷാപ്പീകേറാതെ ഡ്യൂട്ടിയ്ക്ക് പോണമെന്ന് വിചാരിച്ചതാ. സമ്മതിക്കേലാന്ന് വെച്ചാല്...”
അച്ചായന് ഹെര്ക്കുലീസിന്റെ സ്റ്റാന്ഡിനിട്ടൊരാഞ്ഞ് ചവിട്ട് കൊടുത്തു.
“സമയമില്ല. അല്ലേല് ഈ ചവിട്ട് നെന്റെ നെഞ്ചിനിട്ടാ തരേണ്ടത്..”
“പിന്നേ നിങ്ങളൊലത്തും.” ചേടത്തി അത് പറയുന്നത് കേള്ക്കാന് അച്ചായന് സമയമില്ലാരുന്നു. ഇന്നേതായാലും ഷാപ്പീന്ന് കമ്പനിയില് ചെല്ലുമ്പോള് താമസിക്കും. അച്ചായന് സൈക്കിളില് നിന്ന് ചവിട്ടി.
സൈക്കിള് ഷാപ്പിന്റെ മെടലയില് ചാരിവെച്ച് അച്ചായന് അകത്തോട്ട് കയറി.
“എന്താണച്ചായോ ഇന്ന് താമസിച്ചേ.?” കമ്പനിയില് താമസിച്ചാലും അച്ചായന് ഇവിടെ കൃത്യസമയത്ത് വരുന്നതാണ്. അച്ചായന് താമസിച്ചതില് കുറുപ്പിനാണ് വെഷമം.
“ഒന്നും പറേണ്ടെന്റെ കുറുപ്പേ..ഡ്യൂട്ടിക്കെറങ്ങീപ്പോ ആ എരണംകെട്ടോക്ക് വെള്ളമടിക്കാന് സാധനം വേണമെന്ന്...”
“അപ്പോ ചേടത്തീം തൊടങ്ങിയോ...” കുറുപ്പിന്റെ കണ്ണുകള് ഒരു കസ്റ്റമറെ കൂടി കിട്ടുമെന്ന ചിന്തയില് പുറത്തേയ്ക്ക് തള്ളിവന്നു.
“അതല്ലടൊ..അവക്ക് നനമെഷീന് വേണമെന്ന്..തെങ്ങിന് വെള്ളമടിക്കാന്...ഇവിടെ നേരെ ചൊവ്വെ ഒന്നു മോന്താന് മനുഷേന്റെ കൈയില് നാലണ ഇല്ലാണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാ അവടവക ഓരോരോ കാര്യങ്ങള്...”
“ഛേ..ഛേ..അച്ചായനിങ്ങനെ വെഷമിക്കാതെ. അച്ചായന്റെ കാര്യം നോക്കാനല്ലേ ഞങ്ങളിവിടെ ഷാപ്പും തൊറന്നിരിക്കണത്.ശമ്പളം കിട്ടുമ്പോ അതോര്മ്മേണ്ടായാല് മതി...”
“എന്തോന്ന് പറച്ചിലാ കുറുപ്പേ ഇത്. എന്റെ പിള്ളാരാണേ സത്യം മറിയാമ്മേ മറന്നാലും ഞാന് കുറുപ്പിനെ മറക്കേല.”
“ആ അതുമതി.” കുറുപ്പിന് സന്തോഷായി.
“ഇന്നിനി ഇരിക്കാനൊന്നും സമയമില്ല. നീ രണ്ട് കവറിങ്ങെടുത്തേര്.” കവറ് വാങ്ങി അച്ചായന് മടിക്കുത്തില് വെച്ചു.
ഹെര്ക്കുലീസിന്റെ പുറത്ത്കേറി കമ്പനിയിലോട്ട് പാഞ്ഞു.
എത്ര ആഞ്ഞ് ചവിട്ടീട്ടും അച്ചായന് കമ്പനിയില് സമയത്തിനെത്താന് കഴിഞ്ഞില്ല.
അച്ചായന് സമയത്തിനെത്തുമെന്ന് കമ്പനിയിലും ആരു പ്രതീക്ഷിക്കാറില്ല എന്നതാണ് സത്യം. കാലം തെളിയിച്ച സത്യം.അച്ചായനൊരാശ്വാസമാകട്ടെ എന്ന് കരുതി ആയിരിക്കാം,ആദ്യം ടൈംകീപ്പറും പിന്നീട് എഞ്ചിനീയര് സാറും പതിവ് വാക്കുകളില് നിന്നും വള്ളിപുള്ളിതെറ്റിക്കാതെ അച്ചായനെ ശകാരിച്ചു. ശാസനയില് തെറ്റ്കുറ്റങ്ങളൊന്നുമില്ലന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തിയതിന് ശേഷം അച്ചായന് പണിയാരംഭിച്ചു.
പതിവിന് വിരുദ്ധമായി ഷാപ്പിലിരുന്ന് കഴിക്കാതെ വന്നത് കൊണ്ടാണോ അതോ കബോര്ഡിലിരുന്ന കവറുകള് അച്ചായനെ പ്രലോഭിച്ചതുകൊണ്ടാണോ എന്നറിയില്ല പതിവില്ലാത്ത ദാഹം തോന്നി അച്ചായന്.
ദാഹം തോന്നിയാല് പിന്നെന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത്?
അച്ചായന് കബോര്ഡ് തുറന്ന് ആദ്യ കവര് പൊട്ടിച്ച് വായിലേക്കൊഴിച്ചു.
തൊണ്ടകത്തിയിറങ്ങുന്നു.
വെല്ഡിങ്ങ് റോഡെടുത്ത് അച്ചായന് കത്തിക്കാന് തുടങ്ങി.
അച്ചായന്റെ തലയ്ക്കകവും കത്താന് തുടങ്ങി.
മറിയാമ്മ എത്ര നല്ലവളാണ്. ബിയറ്കുപ്പിപോലിരുന്ന കൈകളായിരുന്നവളുടേത് കെട്ടിക്കൊണ്ടുവന്നകാലത്ത്.ചെത്ത് മാട്ടം പോലത്തെ ഉരുണ്ട മുഖമായിരുന്നവളുടെത്.
ഇപ്പോ...ഇപ്പോ...
തെങ്ങിന് വെള്ളം കോരിക്കോരി ചാരായക്കുപ്പിപോലെ പരന്നുപോയി കൈകള്!
ജോലിഭാരവും സമയത്തിനാഹാരവും കൂടെ മനഃപ്രയാസവും ആയപ്പോള് സോഡാക്കുപ്പിപോലായി കവിളുകള്.
അച്ചായന് ദുഃഖം കൂടിക്കൂടി വന്നു. അതിനനുസരിച്ച് വെല്ഡിങ്ങ് റോഡുകള് കത്തിത്തീര്ന്നുകൊണ്ടിരുന്നു.
മറിയാമ്മയുടെ ജീവിതം പോലെ!
രണ്ട് കൈയിലും കുടവുമായി വെള്ളം കോരി തെങ്ങിന്ചുവട്ടിലൊഴിക്കുന്ന മറിയാമ്മ.
എന്താ ചെയ്ക. അച്ചായന് ജോലിയിലൊരു ശ്രദ്ധ കിട്ടുന്നില്ല.
നനമെഷീന് വാങ്ങിക്കൊടുക്കാമെന്ന് വെച്ചാല് തന്റെ കൈയിലെവിടാ പണം. ശമ്പളം കിട്ടിയാല് കുറുപ്പിന്റെ ഷാപ്പില് കൊടുക്കാന് തെകയുകേല. അല്ലെങ്കിലും കള്ളും ചാരായവുമല്ലാതെ മറ്റൊന്നും താനിത് വരെ പണം കൊടുത്ത് വാങ്ങീട്ടുമില്ല.മറിയാമ്മെയെപ്പോലും അവടപ്പന്റെ കൈയീന്ന് പണം വാങ്ങിയാണ് കെട്ടിയത്.
എന്താ ഒരു വഴി?
അച്ചായന്റെ ചിന്ത ചെന്ന് നിന്നത് പമ്പ് ഹൗസിലായിരുന്നു. എന്തുമാത്രം പമ്പുകളാണ് കമ്പനീലുള്ളത്. എന്താണീയൊരു ബുദ്ധി തനിക്ക് നേരത്തെ തോന്നാതിരുന്നത്.
നേരം നല്ലവണ്ണം ഇരുട്ടിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള് അച്ചായന് സ്പാന്നറുമായി പമ്പ്ഹൗസിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.
മറിയാമ്മേടെ കടീം മാറും തന്റെ കുടീം നടക്കും. അച്ചായന് ഉള്ളാലെ ചിരിച്ചു.
പമ്പ് ഇളക്കിയെടുത്തപ്പോഴത്തേയ്ക്കും അച്ചായന് ചെറിയ രീതിയില് ഭയം തോന്നിത്തുടങ്ങി.
പിടിക്കപ്പെട്ടാല് തന്റെ കുടിക്കുള്ള ഏക വരുമാനമാര്ഗ്ഗം ഇല്ലാതാവും.
പമ്പിനെ അവിടിട്ടിട്ട് അച്ചായന് കബോര്ഡിനെ ലക്ഷ്യമാക്കി നടന്നു.ധൈര്യം തരാന് പറ്റിയൊരണ്ണംകൂടി അവിടെ വെച്ചിട്ടുണ്ടല്ലോ.
കവറൊരെണ്ണം കൂടി ഉള്ളില്ചെന്നപ്പോള് പഴയതിനേക്കാള് ധൈര്യം വന്നതുപോലെ!
തിരികേ വന്ന് പമ്പ് പൊക്കി മതിലിന്റെ ഇരുട്ട് പറ്റി മുന്ഗേറ്റിന്റെ അടുത്തെത്തി.
ആരും കണ്ടിട്ടില്ല.കണ്ടാലും അച്ചായന് പുല്ലാ...കുറുപ്പിന്റെ സാധനം അകത്തുള്ളത്രേം കാലം.
സെക്യൂരിറ്റി ആപ്പീസര് ക്യാപ്റ്റന് നാണി...ക്യാപ്റ്റനെക്കുറിച്ച് അച്ചായന് ഓര്ക്കാതിരിക്കാനായില്ല.
പിന്നേ അയാളു തന്നെയങ്ങ് മൂക്കീക്കേറ്റിക്കളയുമോ?
ഏതായാലും ഡ്യൂട്ടികഴിഞ്ഞ് പോകുമ്പോള് എടുത്തോണ്ട് പോകാന് പറ്റുന്ന രീതിയില് തന്നെ വെയ്ക്കണം.
മതിലിന്റെ മുകളില് തന്നെ വെച്ചുകളയാം. പുറത്തിറങ്ങി നേരേ സൈക്കിളിന്റെ കാര്യറില് വെച്ചുകെട്ടാം. സംഗതി ക്ലീന്.
അച്ചായന് ആദ്യമായി തന്നോട് തന്നെ അഭിമാനം തോന്നി!
എന്നെക്കണ്ടാല് കിണ്ണംകട്ടവനെന്ന് തോന്നുമോയെന്ന വിചാരമൊന്നുമില്ലാതെ തന്നെ അച്ചായന് തിരികെ ജോലിയാരംഭിച്ചു.
ക്യാപ്റ്റന് നാണി ഒന്ന് ടോയ്ലറ്റില് പൊയ്ക്കളയാമെന്ന് വിചാരിച്ച് പുറത്തിറങ്ങിയതാണ്.സെക്യൂരിറ്റി ആഫീസര്ക്ക് അത്യാവശ്യം വേണ്ട ഗുണഗണങ്ങളായ മടി, നിന്നും ഇരുന്നും,നടന്നുമെല്ലാമുള്ള ഉറക്കം, തുടങ്ങി കുറച്ച് നല്ലഗുണങ്ങള് മാത്രമുള്ളവനായതിനാല്; രാത്രിയല്ലേ ടോയ്ലറ്റ് വരെ എന്തിനാ പോകുന്നതെന്ന് വിചാരിച്ചു ഓഫീസിന്റെ പുറകിലെ മതിലിനോട് ചേര്ന്ന് നിന്ന് കാര്യം സാധിച്ചേക്കാമെന്ന് വിചാരിച്ചു.
മൂത്രശങ്ക തീര്ന്നുവരുന്ന സുഖദായകമായ ഒരു നിമിഷത്തില് ക്യാപ്റ്റന് നാണി മുകളിലേയ്ക്കൊന്ന് നോക്കിപ്പോയി.
തൊട്ടുമുന്നില് മതിലിന്നുമുകളിലെന്തോ ഇരിക്കുന്നു.
ഇത് കളവ് മുതല് തന്നെ!
അത്രയ്ക്കും മനസ്സിലാക്കാന് ക്യാപ്റ്റന് നാണിയ്ക്ക് തന്റെ പട്ടാളജീവിതാനുഭവങ്ങള് മുഴുവന് പുറത്തെടുക്കേണ്ടി വന്നില്ല.
തേടിയ വള്ളി കാലില് ചുറ്റി എന്ന് പറഞ്ഞാല് മതിയല്ലോ!
കള്ളനെ പിടിച്ചാല് മാത്രം മതി. തൊണ്ടിമുതല് കൈക്കല് കൊണ്ട് തന്നിരിക്കുന്നു!
ഒരു പ്രൊമോഷന്...ഏറ്റവും കുറഞ്ഞത് ഒരു എക്സ്ട്രാ ഇങ്ക്രിമെന്റെങ്കിലും ഇതുകൊണ്ടൊപ്പിക്കണം.
ക്യാപ്റ്റന് നാണി പമ്പ് കൊണ്ടുവന്ന് ഓഫീസില് വെച്ചു.
മിനിറ്റുകള് മണിക്കൂറുകള് പോലെ തോന്നി ക്യാപ്റ്റന് നാണിക്ക്.
എങ്ങനെയാണ് കള്ളനെ പിടിക്കുക. അന്നാദ്യമായി ക്യാപ്റ്റന് നാണിക്ക് തോന്നി. താന് പട്ടാളത്തിലല്ലായിരുന്നു പോലീസിലായിരുന്നു ചേരേണ്ടിയിരുന്നതെന്ന്. ചിന്തിച്ച് ചിന്തിച്ച് ക്യാപ്റ്റന് നാണി ചെറുതായിട്ടൊന്ന് മയങ്ങി വരുന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.
ആരോ വന്ന് തോളില് തട്ടി.
ക്യാപ്റ്റന് ഇതില്പ്പരം അരിശമുള്ള ഒരു കാര്യമില്ല. സുഖമായി ഉറങ്ങുമ്പോള് വിളിച്ചുണര്ത്തുകയെന്ന് പറഞ്ഞാല്!
ക്യാപ്റ്റന് നാണി കൈ തട്ടി മാറ്റി.
വെറും തട്ട് കുലുക്കി വിളിക്കലായി മാറി.
എന്തൊരു കഷ്ടമാണിത്. ഒന്ന് കണ്ണടയ്ക്കാന് കൂടി സമ്മതിക്കുകേലന്ന് വെച്ചാല്...
ഇതിനേലും ഭേദം അതിര്ത്തിയില് കാവല് കിടക്കുന്നതായിരുന്നു.
ക്യാപ്റ്റന് നാണി കണ്ണു തുറന്നു.
മുന്നില് അച്ചായന്.
“ങ് ഹും. എന്താ?” ക്യാപ്റ്റന് നാണി ചോദ്യരൂപത്തില് നോക്കി.
അച്ചായന് നിലത്തുറയ്ക്കാത്ത കാലിനെ ഒന്ന് നിലയ്ക്ക് നിര്ത്താന് ശ്രമിച്ചു. പിന്നെ പതുക്കെ കുനിഞ്ഞ് ക്യാപ്റ്റനോട് ചോദിച്ചു.
“അല്ല സാറേ... ഞാനൊരു സാധനം ദവിടെ വെച്ചിട്ടൊണ്ടാരുന്നു. കണ്ടോ? ഇനി നോക്കാന് സ്ഥലമില്ലാത്തോണ്ടാ വന്ന് ചോദിച്ചേ...ബുദ്ധിമുട്ടായാല് സാറങ്ങ് ഷമീര്...”
ആദ്യം തൊണ്ടി. ഇപ്പോള് ദേ കള്ളനും. ഇതില്പ്പരം സന്തോഷിക്കാനെന്തുവേണം ക്യാപ്റ്റന്.
ഒരു പ്രൊമോഷന്...ഏറ്റവും കുറഞ്ഞത് ഒരു ഇന്ക്രിമെന്റ്... അതാണല്ലോ അച്ചായന്റെ വേഷത്തില് മുന്നില്.
ക്യാപ്റ്റന് നാണി സന്തോഷാതിരേകത്താല് അച്ചായനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
അച്ചായനും സന്തോഷമായി. ക്യാപ്റ്റന് നാണി താന് വിചാരിച്ചതുപോലല്ല. എത്രനല്ലവനാണ്!
“സാര് ആ മോട്ടറിങ്ങ് തന്നിരുന്നേ ഞാനങ്ങ് പൊയ്ക്കോളാമായിരുന്നു.” അച്ചായന് വീട്ടില് പോകാന് ധൃതിയായി.
“മോട്ടറ് ഈ രാത്രീല് അച്ചായന് കൊണ്ട് പോകെണ്ട. വല്ല പോലീസും പിടിച്ചാല് പിന്നതുമതി.അതുകൊണ്ട് നാളെ രാവിലെ തന്നെ ഞാനിതങ്ങ് കൊടുത്തുവിട്ടേക്കാം.”
ശരിയാണ്.ക്യാപ്റ്റന് പറയുന്നതിലും കാര്യമുണ്ട്. സെക്കന്റ് ഷിഫ്റ്റ് കഴിഞ്ഞ് പോകുമ്പോള് പലപ്പോഴും തന്നെ പോലീസ് പിടിച്ചിട്ടുള്ളതാണ്.
അച്ചായന് സമാധാനമായി പോയി.സമാധാനമായി ഉറങ്ങി.നാളെ രാവിലെ പമ്പ് വീട്ടിലെത്തുമ്പോള് മറിയാമ്മ ഞെട്ടും.
ചേടത്തി പിറ്റേന്ന് രാവിലെ ഞെട്ടി.കമ്പനീന്ന് വീട്ടില് ആളെത്തിയപ്പോള്!
അത് അച്ചായന്റെ സസ്പെന്ഷന് വിവരമറിഞ്ഞിട്ടല്ല. മറിച്ച് ഇനി അങ്ങേര്ക്ക് കുടിക്കാന് കൂടി താന് പണമുണ്ടാക്കണമല്ലോയെന്നോര്ത്തിട്ടായിരുന്നു.